Zmianę wydajności wentylatora można osiągnąć, zarówno poprzez zmianę charakterystyki wentylatora, jak i rurociągu (kanału, sieci). W praktyce stosuje się trzy sposoby zmiany wydajności wentylatora przetaczającego czynnik przez rurociąg.

1. Zmiana charakterystyki oporów poprzez dławienie przepływu w rurociągu. Jest to najprostszy sposób regulacji wydajności, ale zarazem nieekonomiczny, ponieważ charakterystyka wentylatora pozostaje stała – wprowadzony zostaje dodatkowy opór do pokonania przez wentylator.
2. Regulacja aerodynamiczna. Polega na zmianie kształtu lub położenia elementów konstrukcyjnych wentylatora. Mogą to być tzw. kierownice wstępne – nieruchome łopatki połączone z obudową wentylatora. Poprzez zmianę ustawienia kąta tych łopatek zmienia się kinematyka przepływu czynnika. Koszt wykonania takiego mechanizmu jest nieduży, jednak zakres regulacji niewielki. Innym sposobem regulacji aerodynamicznej jest nastawianie (podczas ruchu) łopatek wirnika. Zasada działania jest podobna jak w przypadku kierownic wstępnych, ale koszt mechanizmów jest o wiele większy.
3. Regulacja za pomocą zmiany prędkości obrotowej wirnika. Związana jest z zastosowaniem napędu o zmiennej prędkości obrotowej (np. falownik – przetwornica częstotliwości). Jest to najbardziej ekonomiczny sposób regulacji, można go stosować do każdego typu wentylatora bez potrzeby zmiany jego konstrukcji.